Зүүдэнд минь
Гэгэлзсэн тэр
үдшийг ахин
Зүүдэндээ л би
харая…
Горхины намуухан
урсах чимээ
Голд нь жижигхэн
бор гүүр
Гүүрэн дээр зогсох
бяцхан охин
Гэрэлт цох чамайг
сонирхон ажна
Үнэндээ тэр гүүрэн
дээр юу ч байгаагүй
Үүрд ноёлох чимээ
аниргүй л тэнд байсан
Сарны туяа
сариналгүй туссан
Салхины аясаар
найгах модод
Үлгэрийн ордны
бяцхан төгөлд очсон мэт
Үлэмжит гайхалтай
үдшээр ганцаараа байсан ч
Гунирхалын талаар
юу ч мэдэхгүй
Гайхмаар сайхан
тайван байсан
Ганцаардал гэж
тэнд байдаггүй
Гайхамшигт сайхан
дурсамжууд л бий
Миний дуртай
намуухан үдэш
Миний хайртай
байгалийн чимээ
Бодит ертөнцөд
байхад дэндүү хайран
Бодолдоо л мөнхөлж
үлдээмээр тэр үдшийг …
Гэрэлт цох минь
ахиад ирээч
Зүүдэнд минь
Гэрэлтсэн тэр
үдшийг зөвхөн
Зүүдэндээ л үзэхэд хангалттай
Зүүдэндээ л үзэхэд хангалттай
No comments:
Post a Comment