Ад

I

-Дотор минь юу ч ороогүй ээ, дэргэд минь ч бас юу ч байхгүй
-Үгүй, юу чамд ингэж их нөлөөлөөд байна?
-Хэлээд байна шүү дээ, юу ч байхгүй, юу ч биш.
-Үгүй, тэгээд чи яагаад улам бүр "хачин" болоод байна?
-Ямар хэцүү юм бэ?! Зүгээр л зөнд нь орхичихооч дээ. Би чамаас гуйя.
-Үгүй шүү, тэгж ярихгүй
-Яах гэж? яах гэж?
-Чиний "өөрчлөлт" эсвэл "хувирал" ойрын үед надад бүр илүү хүчтэй мэдрэгдээд байна.
-Гэхдээ энэ бүхэн намайг Замза шавьж болон хувирснаас ч илүү тамлаж байна. Харамсалтай нь би хүн хэвээрээ л байна.
-Одоо болно, наад балай зүйлсээ зогсоо!
-Үгүй, балай биш, балай байсан ч хамаагүй! Энэ бол би. Жинхэнэ БИ. Одоо л гарч ирж байна.
-Итгэмээргүй юм, ХАНГАЛТТАЙ!
-Надад чиний хангалт хэрэггүй.
-Одоо зогсохгүй л бол чи өөрийгөө улам л тарчлаах болно
-Хамаагүй, надад анхнаасаа л юу ч хамаатай байгаагүй
-Гүнзгий амьсгаа аваад, тайвшир!
-Би амьдралдаа үүнээс тайван байж үзээгүй
-Гэхдээ чи одоо л болихгүй бол, чи удахгүй...
-Ямар сайхан юм!
-Охин минь, би чамаас гуйж байна шүү дээ, энэ бүхэн хэрээс хэтэрлээ
-..... минь, би таньд хэлээд байна шүү дээ, энэ бүхэн дөнгөж эхэлж байна
-Чи үнэхээр хүсч байна гэжүү?
-Би юу ч хүсдэггүй,
-Хэрэв чи одоо л зогсохгүй бол, би чамд хэлээд байна шүү дээ, энэ бүхэн дотроос чинь чамайг хэмлэн мэрж, эрэмдэг зэрэмдэг болгож ч магадгүй
-Би угаас эрэмдэг, зэрэмдэг болсон. Үгүй ээ, болсон биш магадгүй анхнаасаа тийм л байсан, харин саяхан мэдсэн.
-Чи сүг болохыг хүсээд байгаамуу?
-Би хэлсэн. Би юу ч хүсдэггүй.
-Гэхдээ чи өвдөж байгаа
-Би өвдөх дуртай
-ГУЙЯ, одоо ЗОГС!
-Би зогсдоггүй

II

-...
-Битгий надруу ингэж хар, надад өрөвдөх сэтгэл байдаггүй. Наад харц чинь миний инээдийг хүргэж байна.
-Би чамайг... яая даа?
-Яах ч хэрэггүй, зүгээр л хаячих.
-Сэтгэл чинь мэдрэг чанараа алдах чамд сайхан гэж үү?
-Надад юу ч сайхан биш!
-Тэгээд? юу ч мэдрэхгүй байхаас чи үхэн үхтэлээ айдаг биздээ?
-Одоо нэгэнт өнгөрсөн, би зогсоож чадахгүй
-Чадна даа, чи чадна, энэ их энгийн
-Энгийн?
-Тиймээ, тун энгийн...
-Больж үз! Хаха... Инээдтэй юм
-Чи чадна даа...
-Би чадах байсан ч чадмааргүй байна.
-Зөрүүд илжиг!
-Зөнөг толгой!
-Зовохыг хүсээд байгаам биздээ?
-Би юу ч хүсдэггүй гэж хэд хэлэх юм.
-Энэ бүхэн лавшрахын бол чи...
-Яана гэж? Өнөөх тэнэг үгсэээ хэлээч тэгээд
-Хэлэхээс ч эмээж байна
-Хохь чинь.
-Би биш, чи л хохирох байх даа
-Хамаа алга, би зогсохгүй...
-Ямар сайхан байлаа даа, чи сана л даа
-Юуг тэрэв?
-Өмнө нь ямар байснаа?
-Хнн. Харин ч тэр үеийг бодхоор огиудас цутгаж байна.
-Охин минь дээ...
-Одоо л бүх юмс "сайхан" болж байна..